Rogue Legacy to jedna z ciekawszych pozycji na rynku gier z gatunku rogue-lite, która broni się pomysłowością, ładną grafiką w stylu pixel art oraz poczuciem humoru. Zapraszam do rogalikowego świata pełnego śmiechu i śmierci.

Fabuła

Zaczynamy przygodę jako młody rycerz. Wchodzimy do zamku i bum, na dzień dobry otrzymujemy srogie lanie. Mijają lata, na świat przychodzi nasz potomek, piękny waleczny rycerz na białym koniu… otóż nic z tych rzeczy. Nasza kolejna postać ma wady genetyczne, które są pomocne, albo i nie. Wachlarz jest całkiem spory, to co może się przytrafić, to na przykład gigantyzm, jaska, karłowatość, ślepota, ADHD itd.

Rozgrywka

Rogue Legacy mechaniką przypomina typowe gry zręcznościowe z tą różnicą, że każdy fragment świata generowany jest losowo. Zatem jest bardzo małe prawdopodobieństwo, że trafimy na dokładnie takie samo ułożenie segmentów i wrogów. W grze znajdują się cztery krainy, a każdą z nich zamieszkuje boss, który po pokonaniu wyrzuca monetę. Na północy zamku czeka nas kraina wiecznego zimna, najdalej na wschód znajdziemy las, natomiast na południu mroczne podziemia. Wejścia do tych obszarów oczywiście jest losowe, dlatego warto czasem skorzystać z umiejętności Architekta, który zapamięta ostatnią strukturę zamku. Gdy już zgromadzimy wszystkie cztery monety, wówczas otworzą się wrota prowadzące do ostatniego bossa. Jeszcze drobna wzmianka o przedmiotach. Mamy tutaj wiele itemów do zebrania. Są to elementy garderoby oraz oręż w postaci mieczy. Im dalej w las, tym lepsze przedmioty zdobędziemy. W grze mamy też możliwość nabywania przedmiotów i umiejętności u specjalnego rodzaju sprzedawców, których odblokujemy praktycznie na początku rozgrywki. Przejdźmy teraz do omówienia bardziej szczegółowo naszego bohatera.

Do dyspozycji mamy kilka klas postaci, każda z nich posiada unikatowe właściwości + losowe modyfikacje genetyczne. Często będą wychodzić z tego dziwne rzeczy. Na przykład, gdy zagramy kobietą magiem, to z automatu dostaniemy długą brodę i losową wadę, na przykład karłowatość. Niestety balans postaci pozostawia sporo do życzenia, gdyż z łatwością już na początku rozgrywek możemy wyróżnić postać, która jest OP, a jest nią Hokage, który ma podwyższoną szansę na trafienia krytyczne. Jeśli będzie nam zależało na szybszej rozbudowie zamku, zapewne wybieramy grotołaza. W późniejszych etapach gry te dwie klasy będą raczej bezużyteczne, gdyż mag i arcymag połkną je w całości. Po kilku NG+ każdy gracz rozbuduje wszystkie gałęzie zamku do maksimum, zatem grotołaz pójdzie w zapomnienie, a Hogake mimo najlepszego oręża i dużych obrażeń krytycznych również stanie się bezużyteczny na rzecz brodatych gości parających się magią. Zatem balans bardziej meh niż yaaay.

Podsumowanie

Pod względem mechaniki i grafiki nie mam się do czego przyczepić. Rogue Legacy to ładna pixelowa grafika lekko podkręcona filtrami wygładzającymi, które cieszą oko. Sterowanie jest OK, na samej klawiaturze można grać bez problemu, ale osobiście do tego typu gier zawsze polecam przesiadkę na kontroler. Ścieżka dźwiękowa nie drażni uszy oraz się nie nudzi. Co ciekawe twórcy gry dodali specjalne losowe pokoiki z szafą grającą, dzięki której można zmieniać soundrack na bieżąco. No właśnie, przy okazji plusów nie można zapomnieć o ciekawych zabiegach w postaci niby easter eggów, których jest całkiem sporo. Grind dobry czy zły? W tym przypadku dobry; kiedy mamy cel, to grindujemy z przyjemnością. Mnie osobiście grindowanie znudziło na ósmej NG+, bo skoro wszystko zostało rozbudowane, a każdy przedmiot i umiejętność zdobyta, to cóż więcej pozostaje do roboty? Niekiedy poziom trudności potrafi sfrustrować, a rośnie on wraz z kolejnymi NG+. Gra jest dość powtarzalna, ale dzięki zdobywaniu pieniążków wzmacniamy każdego kolejnego potomka. Muszę przyznać, że grindowanie jest tutaj bardzo przyjemne, ale tylko do pewnego momentu. Później staje się drogą przez mękę. Masochistom powinno się spodobać, ode mnie gra otrzymuje zasłużone 8/10.